Ένας νεαρός ένα βράδυ πήγε σε μπαρ να διασκεδάσει. Εκεί γνωρίστηκε με μια πανέμορφη κοπέλα. Μετά από κάποια ποτά που ήπιαν ο νεαρός προθυμοποιήθηκε να πάει την κοπέλα σπίτι της. Όταν την πήγε με το αυτοκίνητο λόγω της ψύχρας που επικρατούσε της έδωσε το σακάκι του να το φορέσει. Την επόμενη εκμεταλλευόμενος τη δικαιολογία με το να ζητήσει το σακάκι, πήγε να βρει την κοπέλα για να την ξαναδεί. Όταν χτύπησε την πόρτα του άνοιξε μια μαυροφορεμένη γριά. Όταν ζήτησε την κοπέλα η γριά του είπε πως δεν υπάρχει κοπέλα έτσι εκεί. Βλέποντας όμως μέσα το σπίτι είδε μια φωτογραφία με την κοπέλα πάνω.
''Να αυτή την κοπέλα ψάχνω''. Απάντησε ο νεαρός.
''Φύγε από το σπίτι μου'' του είπε η γριά. Δεν σέβεσαι τον πόνο μου; Η κόρη μου πέθανε πριν δύο χρόνια.
''Δεν γίνεται'' είπε ο νεαρός'' χτες ήμασταν μαζί και την συνόδευσα μέχρι το σπίτι σας και τις έδωσα το σακάκι μου. Δεν σε πιστεύω.
"Έλα να πάμε να σου δείξω τον τάφο της",του είπε η γριά και πήγανε στο κοιμητήριο.
Επάνω στον τάφο βρήκαν το σακάκι του νεαρού.
Η παραπάνω ιστορία είναι είναι αληθινή, το όνομα της κοπέλας ήταν Ειρήνη, είναι λίγο παραποιημένη η ιστορία βέβαια δεν ξέρω γιατί, ίσως αυτός που την έγραψε να μην θυμόταν καλά. Την κοπέλα δεν την γνωρισε σε μπαράκι αλλά στην στάση του λεωφορίου, στο σχιστό κατά την έξοδό του απο τη μονάδα του στο ΚΕΠ (Κέντρο Εκπαίδευσης Παλάσκας) ήταν ναύτης και πήγαινε σπίτι του, λόγο του ότι ήταν αργά και δεν πέρναγε λεωφορίο τέτοια ώρα, προθυμοποιήθηκε να τη συνοδέψει μέχρι το σπίτι της, επειδή είχε κρύο της έδωσε να φορέσει το παλτό του.
Η κοπέλα του είπε να την αφήσει λιγο πιο μακρυά απο το σπίτι της και μάλιστα του έδειξε ποιό ειναι, του είπε το πρωί να περάσει να πάρει το παλτό του.